روتر

روتر (Router) یک دستگاه شبکه است که در شبکه‌های کامپیوتری برای اتصال دستگاه‌ها و انتقال اطلاعات استفاده می‌شود. وظیفه اصلی روتر انتقال بسته‌های داده از یک شبکه به شبکه دیگر است که در این فرآیند، روتر اطلاعات را بهینه‌سازی نموده و از مسیر مناسب برای ارسال اطلاعات استفاده می‌کند. روتر می تواند به عنوان یک نقطه اتصال بین شبکه های محلی (LAN) و یا بین شبکه محلی و اینترنت عمل کند.

برخی از وظایف روتر عبارتند از:

1. انتقال بسته‌ها (Packet Forwarding): روتر بسته‌های داده را از یک شبکه به شبکه دیگر انتقال می‌دهد. این انتقال معمولاً بر اساس آدرس IP بسته‌ها انجام می‌شود.
2. پروتکل مسیریابی (Routing Protocol): روتر از پروتکل‌های مسیریابی استفاده می‌کند تا تصمیم بگیرد که بسته‌ها را به کدام مسیر ارسال کند. این پروتکل‌ها با همکاری دیگر روترها، مسیرهای بهینه را برای ارسال داده‌ها تعیین می‌کنند.
3. NAT (Network Address Translation): بسیاری از روترها دارای قابلیت NAT هستند. این ویژگی به روتر اجازه می‌دهد آدرس‌های IP داخلی دستگاه‌ها را به یک آدرس IP عمومی ترجمه کند، که این کار امکان اتصال به اینترنت را برای دستگاه‌های داخلی فراهم می‌کند.
4. Firewall و امنیت: برخی از روترها دارای ویژگی‌های فایروال هستند که به محافظت از شبکه در برابر حملات امنیتی کمک می‌کنند. 
5. تقسیم بندی شبکه (Network Segmentation): روترها می‌توانند شبکه را به بخش‌های کوچکتر تقسیم کنند تا مدیریت ترافیک و بهبود امنیت شبکه را فراهم کنند. این ویژگی‌ها می‌توانند بر اساس قوانین تعیین شده توسط کاربران، ترافیک شبکه را کنترل کنند.
6. پشتیبانی از پروتکل‌های مختلف: روترها اغلب از پروتکل‌های مختلفی مانند TCP/IP، IPv4، IPv6 و DSL پشتیبانی می‌کنند.
7. مدیریت از راه دور