آشنایی با قلم فیبر نوری - VFL

VFL (Visual Fault Locator) یا قلم فیبر نوری ابزاری کوچک برای شناسایی و موقعیت‌یابی عیب‌ها و شکست‌های موجود در کابل‌های فیبر نوری است. این ابزار از نور لیزر مرئی با توان بالا برای تابش درون فیبر استفاده می‌کند و به تکنسین‌ها کمک می‌کند تا مکان شکستگی‌ها، خمش‌ها یا نقاط ضعف فیبر را به راحتی تشخیص دهند. استفاده از VFL برای اطمینان از صحت و عملکرد درست کابل‌های فیبر نوری ضروری است و می‌تواند مشکلاتی مانند اتصالات نادرست یا کابل‌های آسیب‌دیده را به سرعت شناسایی کند.

VFLها معمولا برای عیب‌یابی اتصالات فیبر نوری استفاده می‌شوند و در کیف ابزار تکنسین‌ها به عنوان یک ابزار ضروری قرار می‌گیرند.

اگر با Visual Fault Locator (VFL) آشنا نیستید و می‌خواهید بدانید که VFL برای چه کارهایی استفاده می‌شود و یا در جستجوی خرید Visual Fault Locator هستید اما نمی‌دانید چگونه انتخاب کنید و کدام مورد برای شما مناسب است تا انتهای این متن همراه ما باشید.

VFL (Visual Fault Locator) یا قلم فیبر نوری چیست؟

Visual Fault Locator  که به آن VFL ، مکان‌یاب خطای فیبر، آشکارساز خطای فیبر و ... نیز گفته می‌شود، یک لیزر مرئی با نور قرمز است که برای ارسال نور مرئی به داخل فیبر نوری طراحی شده است. این ابزار یک روش مقرون‌به‌صرفه برای شناسایی عیوب فیبر نوری مانند خمش‌های زیاد، شکستگی‌ها، اتصالات معیوب و سایر عیوبی است که باعث "نشت" نور قرمز یا سبز می‌شوند. همچنین می‌تواند عیب‌های ناحیه‌ی OTDR dead zone را شناسایی کند. این ابزار برای نصب فیبرهای جدید و یا برای عیب‌یابی شبکه‌های موجود بسیار مفید است.

انواع قلم فیبر نوری

قلم فیبر نوری در اشکال و اندازه‌های مختلف و با برندهای متفاوت (Skycom, Novker و Surin) در بازار موجود است. برخی از آن‌ها ممکن است شبیه یک قلم باشند، برخی درون یک دستگاه بازتاب‌سنج نوری (OTDR) قرار دارند، و برخی دیگر ممکن است شبیه یک جعبه کوچک تجهیزات تست باشند.

قلم فیبر نوری چگونه کار می‌کند؟

اصل کار Visual Fault Locator فیبر نوری به این صورت است که VFL: هسته فیبر نوری را با نور لیزر پر می‌کند. نور لیزر در صورت وجود شکست یا خمیدگی بزرگ (macrobend) از فیبر نوری خارج و لایه محافظ اطراف فیبر نوری را روشن می‌کند. اگرچه خمیدگی‌های بزرگ همیشه از طریق پوشش قابل مشاهده نیستند و اغلب از طریق لایه محافظ قابل مشاهده هستند. در حالی که شکست‌ها ممکن است بسته به رنگ پوشش، ضخامت، تعداد فیبرهای نوری در کابل و مقدار عناصر مقاوم کننده کابل، از طریق پوشش فیبر نوری قابل مشاهده باشند.

چگونه VFL مناسب تهیه کنیم؟

• Fiber distance

Fiber distance نشان‌دهنده بیشترین طول فیبری است که می‌توان بدون مشکل نور نشت‌ شده را مشاهده کرد. این مشخصه توسط قدرت نور لیزر تعیین می‌شود. استاندارد صنعتی برای فیبرهای مالتی مود 10 کیلومتر و برای فیبرهای سینگل مود 5 کیلومتر است. اما قلم‌های فیبر نوری که توسط شرکت سورین به کاربران خود ارائه می‌شود تا 30 کیلومتر را هم پشتیبانی می‌کند.

• توان خروجی

توان خروجی یکی از مشخصه‌های مهم برای شناسایی‌ خطاهای نوری است. برخی ممکن است بپرسند که چه مقدار توان نیاز است؟ در پاسخ باید بگوییم هر چه توان خروجی بیشتر باشد، فواصل بیشتری از فیبر را می‌توان پشتیبانی نمود. این مشخصه معمولاً 0.5 میلی‌وات برای فیبرهای سینگل مود و 2 میلی‌وات برای فضای آزاد (یعنی بدون اتصال فیبر، فقط نور خروجی از آداپتور کانکتور تستر) است.

• Fiber mode

تمام قلم‌های نوری با فیبرهای سیگنل مود و مالتی مود سازگار هستند. از آنجا که فیبرهای نوری مالتی مود قطر هسته‌ای 50 میکرومتر یا 62.5 میکرومتر دارند و بسیار بزرگ‌تر از هسته 9 میکرومتری فیبرهای سینگل مود هستند، توان نوری بیشتری را می‌توانند به فیبرهای مالتی مود منتقل کنند.

• فرکانس

چشم‌های انسان نسبت به نور چشمک‌زن حساس‌تر از نور ثابت است به همین علت، قلم‌های نوری دو حالت عملیاتی ارائه می‌دهند: نور پیوسته و نور پالسی. در بیشتر موارد، تکنسین‌های فیبر نوری حالت نور پالسی را ترجیح می‌دهند که منبع لیزر را با فرکانس 2 هرتز یا 1 هرتز روشن و خاموش می‌کند.

نحوه استفاده از قلم فیبر نوری

قسمت انتهایی اتصال کابل فیبر نوری را تمیز کنید و VFL را به کانکتور وصل کنید و VFL را روشن کنید.
اگر نور قرمز به طور مستقیم از فرول کانکتور مشاهده کردید به این معناست که نشت نوری وجود ندارد.
زمانی که مشکلی در کابل وجود داشته باشد، نور از لایه پوششی کابل فیبر نوری نشت می‌کند و نور به انتهای دیگر کابل نمی‌رسد.