آشنائی با انواع کابل فیبر نوری، ترنسیور و کانکتورهای فیبرنوری در زمان طراحی شبکه الزامی است. کابل فیبر نوری مزایای زیادی نسبت به کابل مسی داشته و از افت کمتری به نسبت کابل مسی برخوردار است. این کابل سبک تر، بادوام و نازک تر از کابل مسی است. رکهای با تراکم بالا و Load سنگین نیاز به اتصالات شبکه و کابل کشی پیچیده تری دارند لذا باید از کابلهای نازک تر و سبک تر استفاده شود. مراکز داده در شرایطی در حال رشد هستند که پارامترهای افزایش مسافت و حجم دیتا موجب عدم کارائی کابلهای مسی شده است. بنابراین امروزه شبکه مراکز داده به کابلهای فیبر بیشتری نسبت به کابلهای مسی نیاز دارند گرچه استفاده از کابل مسی به دلیل وجود تجهیزات شبکه مجهز به پورت داخلی شبکه، همچنان در سرعت دیتای کم و مسافتهای کوتاه کاربرد دارند.
یک ارتباط فیبر دارای سه قسمت است که در تصویر زیر نشان داده شده است:
شکل1- اتصال فیبر نوری
⦁ ترنسیور A
⦁ دو کور (Core) فیبر نوری جهت ارسال و دریافت
⦁ ترنسیور B
تمام سیستمهای فیبر به منظور ارتباط از دو رشته فیبر یکی برای ارسال و یکی برای دریافت و دو ترنسیور (ماژول SFP) در انتهای طرفین ارتباط استفاده میکنند. ( ارتباط یک طرفه یا simplex روی یک کابل فیبر برقرار میشود.)
ترنسیور (ماژول فیبر نوری یا SFP) وظیفه تبدیل سیگنال الکتریکی به سیگنال نوری و بالعکس را بر عهده دارد. بنابراین باید در ادامه ترنسیور را تعریف کنیم که نشان دهنده نوع ارتباطی است که به دستگاه پایانی متصل میشود. سپس به نوع کانکتور (Connector) که رابط اتصال کابل فیبر به ماژول ترنسیور است بپردازیم و در نهایت معرفی انواع کابل فیبر را خواهیم داشت.
⦁ انواع ترنسیور یا ماژول های فرستنده/گیرنده
⦁ انواع کانکتور
⦁ انواع کابل های فیبر نوری
⦁ انواع ترنسیور (ماژول فیبر نوری – ماژول SFP- ماژول فرستنده/گیرنده):
ماژولهای ترنسیور قابلیت hot-pluggable دارند، بنابراین میتوانید هر زمان که بخواهید، آن را متصل کنید یا بردارید (plug-out and in). زمانی که سوئیچی دارید که دارای پورتهای SFP است، ابتدا همه اسلاتها خالی است و باید ترنسیورهای مسی یا فیبری را متناسب با کاربرد روی آن قرار دهید. همچنین اگر به ارتباط فیبر برد-بلند (Long Range) نیاز دارید، باید ترنسیور برد-بلند را نیز تهیه کنید.
ماژولهای نوری یا الکتریکی به اصطلاح Front Panel Module MSA (multi source agreement) [1] نامیده میشوند. MSA توافقی است که در آن چندین تولیدکننده با هم جمع میشوند تا محصولات سازگار را در بین فروشندگان تعریف کنند. بسیاری از MSAها گرد هم آمدهاند تا انواع مختلفی از Front Panel Module را توسعه دهند که عبارتند از:
⦁ SFP and QSFP family
⦁ CFP family
⦁ XENPAK, XPAK and X2 family
⦁ XFP family
⦁ OIF Multisource Agreement for long-haul DWDM transmission module
⦁ Other front panel modules (Cisco CPAK)
همچنین ماژولهای نوری MSA مانند COBO و خانواده CFP هم در بازار تجهیزات فیبر نوری موجودند. در ادامه ماژولهای SFP که استاندارد و رایج هستند را بررسی خواهیم کرد:
⦁ ماژول های SFP:
SFPها به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرند و از سیگنالهای الکتریکی و نوری پشتیبانی میکنند. انواع SFP به تفکیک سرعت انتقال و نوع اتصال در جدول زیر نشان داده شده است.
در این جدول مشخصات ظاهری و سرعت ترنسیورها آمده است. به طور مثال ماژولهای +QSFP و QSFP28 باید برای جدا کردن چهار اتصال دوبلکس 10 یا 25 گیگابایتی استفاده شوند.
لازم به ذکر است ماژولهای LR و SR در بازار وجود دارند که مخفف Long Range و Short Range هستند، اما برای درک جامع باید در مورد فیبرهای سینگل مود – Single Mode Fiber (SMF) و فیبرهای مالتی مود – Multi Mode Fiber (MMF) در بخش سوم این مقاله صحبت کنیم.
⦁ انواع کانکتورهای فیبر نوری:
کانکتورها (Connectors) رابطی بین ترنسیور و کابل فیبر نوری و بالعکس هستند. همه انواع کانکتورها در ریفرنس[3] این مقاله به تفصیل تشریح شده اند، اما LC-LC (دو رشته ای) و MTP/MPO آنهایی هستند که به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرند. در اینجا به LC-LC اشاره کردیم که جفت فیبر LC (Lucent Connector or local connector) در هر دو طرف Tx و Rx مانند شکل 1 است. (در ایران با نام Leila کانکتور هم شناخته می شوند.)
کانکتور LC شامل یک تار فیبر نوری است و به صورت Simplex کار میکند به این معنی که فقط یک ارتباط یک طرفه روی تک فیبر برقرار میشود. بنابراین به منظور برقراری ارتباط duplex از جفت LC-LC استفاده میشود.
شکل-2 LC Simplex Connector
کانکتور MPO/MTP (Multi Fiber Push On) برای ارتباطات فیبر چند کاناله استفاده میشود. (12 و 24 کاناله پشتیبانی می شوند). MTP علامت تجاری ثبت شده با کارایی بالای کانکتور MPO است.
شکل 3 - MPO connector
کانکتورهای MPO، هشت فیبر از 12 فیبر را استفاده میکنند و چهار فیبر مرکزی استفاده نمیشود. اتصالات MPO برای برقراری ارتباط چهار کانال duplex استفاده میشود که به 8 فیبر مجزا نیاز دارد. کابلهای MPO-8 LC وجود دارد که به آنها کابلهای break-out یا fan-out میگویند که یک سر MTP یا MPO است و سر دیگر 8 عدد کانکتور فیبر LC تکی یا 4 جفت LC است. بر همین اساس ترنسیورهای 40 یا 100 گیگابایتی ممکن است به چهار کانال duplex ده یا 25 گیگابایتی تقسیم شوند.
شکل4 12 pin MPO channel assignment [4]
شکل 5 MPO to 8 LC cable [5]
سایر انواع کانکتور پرکاربرد در زیر نشان داده شده است:
شکل 6 - Connector types [6]
ادامه این مقاله را در بخش دوم مطالعه کنید.
منابع:
[1Faild to load '' https://en.wikipedia.org/wiki/Small_form-factor_pluggable_transceiver
[3Faild to load '' https://www.router-switch.com/media/upload/product-pdf/aruba-os-switch-and-aruba-os-cx-transceiver-guide.pdf
[5Faild to load '' https://medium.com/@quantum_cabling/types-of-fibre-optic-cables-5460f3813245
[7Faild to load '' https://community.fs.com/blog/single-mode-cabling-cost-vs-multimode-cabling-cost.html
[9Faild to load '' https://www.bicsi.org
نظرات