با استفاده روزافزون از اتصالات 10GbE، انواع گوناگونی از ترنسیورهای +10G SFP برای ارسال داده‌های 10Gbps در حالت‌های مختلف شبکه طراحی و تولید شده‌اند. این راهنما به شما کمک خواهد کرد تا انواع مختلف ماژول‌های +10G SFP موجود در بازار را دسته‌بندی کنید.
بر اساس نوع کابل‌ها، ترنسیورهای +10G SFP می‌تواند به سه دسته تقسیم شود:
ماژول +10GBASE-T SFP (ماژول مسی) از استاندارد MSA (Multi-Source Agreement) پشتیبانی می‌کند و برای ارسال اطلاعات و داده‌ها با سرعت 10Gbps از طریق کابل‌های unshielded twisted-pair طراحی و تولید شده‌اند.
تاکنون اتصالات 10Gb از لحاظ انعطاف‌پذیری، اقتصادی، سازگاری با نسل‌های قبل و سازگار با کاربر، موثرترین انتخاب اتصالات اترنت 10G شده است.
با استفاده از کابل‌های اترنت Cat6a/Cat7 حداکثر مسافتی که می‌توان داده‌ها را انتقال داد 100 متر می‌باشد. در حقیقت ماژول‌های مسی +10G SFP دارای برد محدودی هستند و حداکثر مسافتی که می‌توانند اطلاعات را با سرعت 10Gbps انتقال دهند 30، 50 و 80 متر می‌باشد.
ماژول‌های فیبر نوری +10GBASE-T SFP طبق جدول با کابل‌های زیر سازگار است و از استانداردهای 10GBASE-T، 1000BASE-T و 100BASE-T پشتیبانی می‌کند.
تفاوت ترنیسورهای +10GBASE-T SFP با SFP+ DAC و +SFP را می‌توانید در جدول زیر مشاهده نمایید.
"توصیه می‌شود هنگامی که دو سوئیچ دارای پورت‌های +SFP و 10GBASE-T باشند، ابتدا از پورت‌های مسی 10GBASE-T استفاده کنید و پورت‌های +SFP را برای اتصالات آینده به یک شبکه نوری برای دسترسی به فواصل بلند نگه دارید."
ماژول‌های فیبر نوری 10GBASE SFP+ Multimode به دو گروه 10GBASE-SR و 10GBASE-LRM تقسیم می‌شوند و برای انتقال اطلاعات و داده‌ها در مسافت‌های کوتاه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
ماژول فیبر نوری 10GBASE-SR یکی از متداول‌ترین ماژول‌های 10GbE است. SR مخفف short-range (محدوده کوتاه) است و ماژول‌های 10GBASE-SR می‌توانند با استفاده از فیبر نوری مالتی مود OM3 (MMF) تا ۳۰۰ متر اطلاعات را انتقال دهد.
به عنوان جایگزین ترنسیور 10G BASE-LX4، ترنسیورهای فیبر نوری 10G BASE-LRM قادر به پشتیبانی از حداکثر مسافت 220 متر بر روی فیبر نوری مالتی مود می‌باشند. توجه داشته باشید که ماژول‌های 10GBASE-LRM سیسکو قادر به پشتیبانی از حداکثر مسافت 300 متر بر روی فیبرهای نوری سینگل مود (SMF) هستند.
سه نوع اصلی از ترنسیورهای +10G SFP سینگل مود وجود دارند:
که برای انتقال اطلاعات و داده‌ها در فواصل بلند مورد استفاده قرار می‌گیرند.
ترنسیور فیبر نوری 10GBASE-LR، LR مخفف "Long Reach" (دسترسی طولانی) است، با طول موج 1310 نانومتر عمل می‌کند و می‌تواند داده‌ها را تا مسافت 10 کیلومتر بر روی فیبر سینگل مود انتقال دهد.
به عنوان نسخه بهبود یافته از ماژول‌های LR، ترنسیور 10GBase-ER با طول موج 1550 نانومتر عمل می‌کند و برای انتقال اطلاعات بر روی فیبرهای سینگل مود طراحی شده‌اند و تا 40 کیلومتر می‌تواند اطلاعات را انتقال دهد.
ترنسیور 10GBASE-ZR مشابه ترنسیور ER است. این ترنسیور 10GBASE-ZR با طول موج 1550 نانومتر و با استفاده از فیبرهای Single mode کار می‌کند، اما محدوده انتقال داده‌های آن به بیش از 80 کیلومتر می‌رسد.
طبق استاندارد IEEE 802.3ae کمترین فاصله‌ی کابل‌کشی برای ماژول‌های فیبر نوری SR، LRM، LR و ER برابر با 2 متر است.
همچنین برای برخی از کاربردهای ویژه ممکن است از ماژول‌های زیر استفاده کنید:
ماژول‌های +C/DWDM SFP در شرکت‌های بزرگ و مراکز داده استفاده می‌شوند. این ترنسیورها اغلب در 18 طول موج CWDM از 1270 تا 1610 نانومتر عمل می‌کند و محدوده انتقال آن از 10 تا 80 کیلومتر می‌باشد.
ترنسیور +DWDM SFP در طول موج‌های DWDM از CH17 تا CH61 عمل می‌کند و حداکثر مسافت انتقال داده 80 کیلومتر است.
ماژول فیبر نوری BiDi (Bidirectional) می‌تواند همزمان اطلاعات و داده را در یک کانال ارتباطی ارسال و دریافت نمایند. این ترنسیور به عنوان یک نوع از ترانسیورهای WDM شناخته می‌شوند. ماژول‌های +BIDI SFP برای ایجاد اتصال دوطرفه اترنت 10 گیگابیت با استفاده از یک کابل فیبر یک حالته و اتصال‌گرهای LC تا 10 کیلومتر یا 40 کیلومتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. ماژول‌های دوطرفه باید به صورت جفت –D و –U استفاده شوند.
ماژول‌های صنعتی +SFP به طور خاص برای کار در گستره‌ای وسیع از دماهای عملیاتی چون 40- تا 85+ درجه سانتیگراد طراحی شده‌اند، این امر آنها را برای کار در محیط‌های صنعتی و فضاهای باز با شرایط دشوار مناسب می‌سازد. این دماهای گسترده به ماژول‌های فیبر نوری این امکان را می‌دهد که در شرایط محیطی خاص نظیر دماهای بسیار پایین یا بسیار بالا، ارتفاعات بالا یا محیط‌های صنعتی با امواج الکترمغناطیسی قوی عمل کنند.
آیا می‌توان از ترنسیورهای +Cisco SFP در سایر تجهیزات که برند متفاوتی دارند استفاده نمود؟
استفاده از ترنسیورهای +Cisco SFP در سایر تجهیزات که برند متفاوتی دارند توصیه نمی‌شود، اما برخی از سوئیچ‌های فیبر نوری با ترنسیورهای شرکت سیسکو سازگاری دارند.
تفاوت ترنسیور SFP-10G-LR و SFP-10G-LRM چیست؟
ماژول Cisco 10GBASE-LRM برای مسافت‌های 220 متر بر روی فیبر نوری Multimode و 300 متر بر روی فیبر نوری Single-mode پشتیبانی می‌کند، در حالی که Cisco 10GBASE-LR برای فواصل 10 کیلومتر بر روی فیبر نوری سینگل مود پشتیبانی می‌کند. همچنین قیمت ماژول فیبر نوری Cisco SFP-10G-LR کمی بیشتر از Cisco SFP-10G-LRM است.
آیا ماژول فیبر نوری 10GBASE-T می‌تواند از سرعت 10/100/1000Mbps پشتیبانی کند؟
در اغلب موارد ماژول فیبر نوری +10GBASE-T SFP به طور خودکار می‌تواند از سرعت 10/100/1000Mbps پشتیبانی کند.
تا کنون، ماژول‌های فیبر نوری +10G SFP به دلیل کارایی بالا، انعطاف‌پذیری در انواع اتصالات و کاربردهای مختلفی که دارند، به عنوان راهکاری مناسب در شبکه‌ها شناخته شده‌اند و یکی از اصلی‌ترین انتخاب‌ها برای بسیاری از Data Centerها می‌باشند.
Fiber Optic Closure یا مفصل فیبر نوری، یک دستگاه برای چیدمان و حفاظت از کابل‌های فیبر نوری است که به یکدیگر فیوژن می‌شوند. این دستگاه برای حفاظت از اتصال‌های فیبر نوری در برابر عوامل محیطی نظیر رطوبت، گرد و غبار، فشار و سایر شرایط نامساعد جوی طراحی شده‌اند. مفصل‌های فیبر نوری در انواع مختلفی مانند مفصل‌های عمودی و افقی، برای استفاده در زیر زمین، هوایی و داخل ساختمان‌ها موجود هستند و بسته به نوع کاربرد و ظرفیت ویژگی‌های متفاوتی دارند.
یکی از ویژگی‌های مهم مفصل‌های فیبر نوری، قابلیت آببندی (Sealing) آنهاست که از ورود آب و گرد و غبار به داخل مفصل جلوگیری می‌کند و به این ترتیب طول عمر و کارایی شبکه فیبر نوری را افزایش می‌دهد. این مفصل‌ها معمولاً از موادی مانند پلاستیک مقاوم به فشار و حرارت ساخته می‌شوند و دارای لوازم جانبی مختلفی مانند سینی اسپلیس، نگهدارنده کابل و کیت‌های محافظتی هستند که به نصب و مدیریت آسان‌تر کابل‌ها کمک می‌کنند. استفاده از مفصل‌های فیبر نوری در نقاط مختلف شبکه، از جمله در محل اتصال‌های بین کابل‌های اصلی و فرعی، در تقویت‌کننده‌ها و ایستگاه‌های توزیع، برای حفظ کیفیت سیگنال و اطمینان از عملکرد پایدار شبکه، ضروری است.
مفصل فیبر نوری افقی شبیه یک محفظه مکعب مستطیل است. این نوع مفصل فیبر نوری به‌طور عمومی در محیط‌های هوایی و یا در زمین دفن می‌شوند. مفصل فیبر نوری افقی معمولاً یک یا چند کاست نگهدارنده اتصالات فیبر نوری دارد تا فضا و حفاظت لازم برای اتصالات فیبر نوری را فراهم کند. کاست‌های نگهدارنده اتصالات فیبر نوری ممکن است طراحی‌ها و تعداد فیبر مختلفی داشته باشند. معمولا تعداد فیبر مفصل فیبر نوری 12 و 24Core است.
مفصل‌های فیبر نوری افقی به‌طور طبیعی مقاوم در برابر آب و گرد و غبار طراحی شده‌اند. جنس این مفصل از پلاستیک سخت با مقاومت بالا تشکیل شده است. این مفصل‌ها زمانی که در محیط‌های هوایی نصب می‌شوند باید حتما به‌طور محکم بسته شوند تا از آسیب ناشی از طوفان و باد جلوگیری شود.
تصویر زیر یک مفصل فیبر نوری افقی 96Core را نشان می‌دهد. این دستگاه دارای دو درگاه ورودی و دو درگاه خروجی بوده و فضایی برای اتصال 96 کور فیبر را فراهم می‌کند. در داخل مفصل فیبر نوری، چهار کاست نگهدارنده استاندارد 24کور پشت سر هم قرار دارند.
مفصل فیبر نوری عمودی شبیه یک استوانه به نظر می‌رسد و گاهی اوقات به آنها مفصل فیبر نوری کانالی هم گفته می‌شود. شکل استوانه‌ای این مفصل فیبر نوری امکان استفاده از آن را در بسیاری از محیط‌ها فراهم می‌کند، از این دستگاه بر روی زمین نیز استفاده می‌شود. باتوجه به افزایش نیازهای شبکه، مدل‌های مختلفی از مفصل‌های فیبر نوری عمودی وجود دارد. نسخه‌های با ظرفیت بالا و مدل‌های مختلف در تعداد کاست‌های اتصال نیز در بازار موجود است تا نیازهای پیچیده شبکه‌های فیبر نوری امروزی را برآورده کند. تعداد درگاه‌های (ورودی/خروجی) مفصل فیبر نوری استوانه‌ای نیز با نیازهای کاربر متغیر است. مفصل فیبر نوری استوانه‌ای به دلیل کاربردهای حوضچه ای خود، از مقاومت بالایی در برابر آب، جویدگی، ورود حشرات و آلودگی برخوردار است.
تصویر زیر یک مفصل نوع عمودی را نشان می‌دهد که پنج درگاه ورودی دارد و تا 24 کور فیبر نوری را با دو کاست 12کور فراهم می‌کند.
ساختار شبکه نوری اغلب پیچیده است، به‌ویژه بخش دسترسی نوری نیازهای منحصر به فردی برای بهره‌وری دارد. یک مفصل فیبر نوری قابل اطمینان می‌تواند بسیاری از مسائل غیرضروری را حذف کند. به عنوان مثال، برای سیستم توزیع شبکه، یک مفصل فیبر نوری با دوام و مقاوم می‌تواند استفاده از دیگر تجهیزات توزیع شبکه دسترسی مثل کابینت‌های توزیع جلوگیری کند. هنگامی که شبکه به مرحله توزیع می‌رسد، یک مفصل می‌تواند یک توزیع کننده ایده آل باشد.
مفصل فیبر نوری باید قادر باشد کابل فیبر نوری را پشتیبانی کند و با آن سازگاری داشته باشد. بنابراین، مهم است که قبل از انتخاب نوع مفصل مناسب، سازگاری با کابل را مشخص کنید. طراحی و کاربرد مفصل فیبر نوری با توجه به نوع محیط متغییر است. بنابراین، یک مفصل فیبر نوری برای مصارف هوایی طراحی متفاوتی نسبت به کاربردهای زمینی خواهد داشت.
درگاه کابل به‌عنوان ظرفیت ورودی کابل شناخته می‌شود. تعداد درگاه‌ها در یک مفصل فیبر نوری، ظرفیت آن را برای مدیریت تعداد کابل‌ها نشان می‌دهد. ظرفیت ورودی کابل یک مفصل فیبر نوری به تعداد درگاه‌های موجود برای فیوژن کردن تعداد کابل داخل مفصل اشاره دارد. تعداد درگاه‌های ارائه شده در یک مفصل به عواملی مانند ظرفیت شبکه و تعداد کابل‌های استفاده شده در شبکه بستگی دارد.
کابل‌های فیبر نوری پس از ورود به مفصل ابتدا کاملا محکم به درون مفصل بسته می‌شوند، سپس لوزتیوب‌های کابل را وارد ورودی کاست فیبر نوری می‌کنند، لوزتیوب‌ها در ورودی کاست محکم می‌شوند، سپس تارهای فیبر نوری درون کاست می‌آیند و برای اجرای فیوژن فیبر نوری آماده می‌شوند. کاست‌های درون مفصل یک ترکیب مناسب را فراهم می‌کنند تا کابل‌های فیبر نوری به هم فیوژن شوند و از مشکلات نصب جلوگیری کرده و به بهبود عملکرد کمک می‌کند. بنابراین، نحوه اتصالات باید در انتخاب مفصل فیبر نوری مد نظر قرار گیرد.
ممکن است مفصل‌های فیبر نوری هوایی نیاز به آویزان شدن از سیم برق را داشته باشند، یا ممکن است به ستون متصل شوند. در هر دو حالت، همراه با مفصل‌ها، لوازم جانبی اضافی نیز لازم است. لوازم جانبی برای اتصال و ایمن کردن باید توانایی تحمل سایش و فشارهای محیطی را داشته باشند.
حفظ شعاع خمش پایین در نصب کابل‌های فیبری مهم است. اگر این عامل نادیده گرفته شود، عملکرد اتصال مورد نظر ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. مفصل فیبر نوری مدیریت و نظم کابل را به خوبی فراهم می‌کند، و البته این نکته مهمی است که باید مد نظر قرار بگیرد. مفصل‌هایی که نصب آسان را امکان‌پذیر می‌کنند، می‌توانند استرس یا آسیب اضافی را در هنگام دستکاری حذف کنند.
نکته 1- نوار چسب دارای روکش نازکی می‌باشد که می‌بایست همزمان با باز کردن، آن‌را به آرامی از نوار اصلی جدا کنید، به‌طوریکه در نهایت کل نوار پیچیده شده به دور کابل به‌صورت لاستیک یک پارچه در می‌آید که امکان باز کردن آن نباشد.
نکته 2 - استفاده کمتر و یا بیشتر از اندازه شابلون باعث عدم آببندی مفصل میگردد.
10- لاستیک هر چهار ورودی‌های مفصل را از طرف داخل و بیرون با گریس سیلیکون موجود در لواز مفصل کامال آغشته نمایید. تمامی سطوح را مطابق شکل زیر آغشته به گریس کنید.
توجه: به غیر از محل‌های مذکور به هیچ وجه از گریس استفاده نشود.
11. کابل را در محل ورودی مفصل قرار دهید و به سمت پایین فشار دهید، دقت نمایید که واشرهای اطراف نوار چسب دقیقا در شیار مربوطه بر روی ورودی مفصل قرار بگیرد. دقت کنید که واشرهای پلاستیکی دقیقا در شیار گرد ورودی‌های مفصل قرار گیرد، در صورت کج بودن مفصل آببندی نمی‌گردد. در محل ورودی‌های خالی از کابل، کورکن‌های موجود در مفصل را قرار دهید. (کورکن‌ها را نیز گریس سیلیکون بزنید)
نکته : به هیچ وجه بر روی کورکن‌ها نوار چسب نبندید.
توجه: عدم رعایت این مسئله باعث ورود آب به داخل مفصل میگردد.
به وسیله بست کمربندی و قلاب مخصوص کابل را ثابت نمایید.
12. کابل و سنتر آن را توسط بستهای مخصوص به تیغه فلزی TT شکل محک نمایید.
13. پیچ های آلن را به اندازه ای ببندید تا سطح کابل و ورودی مفصل همسطح گردد.
14. پس از انجام آرایش مفصل و فیوژن و ثابت کردن کاست‌ها طبق دستورالعمل شرکت ارتباطات زیرساخت، در مفصل را بر روی آن قرار دهید .
توجه : در صورتی که در را بصورت برعکس گذاشته باشید یک طرف آن کاملا باز میماند. دقت نمایید که در جهت صحیح قرار گیرد.
15. پیچ‌های اصلی مفصل را به ترتیب شماره‌های درج شده روی آن از 1 تا 10 ببندید.
16. حتما پیچ‌ها را با استفاده از ترکمتر دقیق به ترتیب شماره و با فشار 27 نیوتن بطور یکسان سفت نمایید.
17. فشار کمتر از27 نیوتن باعث عدم آببندی و سفت کردن بیشتر باعث آسیب به پیچ و مهره‌ها میگردد.
18. از محل ولو مفصل مقدار 8 PSI باد وارد مفصل کنید، محل ورودی‌های کابل و اطراف مفصل را با آب و صابون اسپری کنید، در صورت عدم وجود نشتی، باد داخل مفصل را خالی کنید و در ولو را ببندید. ورود باد بیش از 10 PSI باعث دفرمه شدن مفصل می‌شود و مفصل غیر قابل استفاده میگردد.
توجه داشته باشید عدم رعایت مراحل فوق می‌تواند باعث عدم آببندی مفصل گردد.
گاهی اوقات در ارتباطات فیبر نوری برای انتقال داده‌ها و اطلاعات در فواصل طولانی نیاز به تقویت سیگنال‌ها می‌باشد. در برخی موارد ممکن است سیگنال‌ها بیش از حد تقویت شوند و بیشتر از بازه دریافتی ماژول فیبر نوری باشد و این سیگنال تقویت شده باعث آسیب رساندن به ماژول فیبر نوری نوری شود. به همین منظور برای کاهش قدرت سیگنال‌ها در ارتباطات فیبر نوری از تضعیف کننده‌ها (Attenuator) استفاده می‌شود. این مقاله به بررسی انواع، اصول عملکرد و کاربردهای تضعیف‌کننده‌های فیبر نوری می‌پردازد و به شما کمک می‌کند تا درک جامع و کاملی از تضعیف‌کننده فیبر نوری پیدا کنید.
تضعیف کننده فیبرنوری یکی از اجزاء اساسی در شبکه‌های فیبرنوری است که برای تنظیم شدت نور در ارتباطات فیبرنوری استفاده می‌شود. این قطعه با کاهش شدت نور، امکان ارتباط و انتقال داده‌ها در فواصل بلند را فراهم می‌کند.
تضعیف‌کننده‌های فیبر نوری با استفاده از سه اصل Gap-loss Principle، Absorptive Principle و Reflective Principle قدرت سیگنال‌های نوری در ارتباطات فیبر نوری را کاهش می‌دهند.
اصل Gap-loss Principle، به این صورت است که فاصله‌ای بین دو فیبر ایجاد می‌شود تا تضعیف سیگنال انجام شود. اتنیتور گپ (Attenuator Gap) برای پیشگیری از اشباع شدن گیرنده‌ها استفاده می‌شود به همین علت نزدیک به فرستنده قرار می‌گیرد. این تضعیف‌کننده‌ها از یک فاصله طولی بین دو فیبر نوری استفاده می‌کنند تا سیگنال نوری از یک فیبر نوری به فیبر نوری دیگر منتقل شده و تضعیف گردد. این اصل اجازه می‌دهد تا نور از فیبر نوری فرستنده خارج شده و پخش شود. زمانی که نور به فیبر نوری گیرنده می‌رسد، بخشی از نور به دلیل وجود یک فاصله و پخشی که رخ داده است، در Cladding از دست میرود، به همین علت Attenuator می‌بایست نزدیک به فرستنده قرار گیرد تا عملکرد موثری داشته باشد.
اصل جذبی یا جذب (Absorptive Principle)، بخشی از انرژی سیگنال‌های عبوری در فیبر نوری را جذب کرده و به حرارت تبدیل می‌کند. این اصل ساده می‌تواند یک روش موثر برای کاهش قدرت سیگنال‌های نوری باشد.
مهم ترین افت توان در فیبر نوری به واسطه ی Reflective Principle سیگنال‌ها به وجود می‌آید. نور پخش‌شده موجب تداخل در فیبر نوری می‌شود در نتیجه مقدار نور انتقالی و دریافتی را کاهش می‌دهد. این اصل می‌تواند در ساخت تضعیف کنترل شده‌ای از یک سیگنال به کار گرفته شود. مواد استفاده شده در تضعیف‌کننده فیبر نوری به گونه‌ای تولید می‌شوند که مقدار معینی از سیگنال را بازتاب می‌کنند و تنها بخش مورد نظر از سیگنال بر روی آن منتشر می‌شود.
تضعیف کننده فیبر نوری ثابت، همانطور که از نامش پیدا است، به طور طبیعی برای داشتن سطح ثابتی از کاهش نور در فیبر نوری طراحی شده است. مقادیر تضعیف اغلب به واحد دسی‌بل (dB) بیان می‌شود. تضعیف کننده‌های نوری ثابت ممکن است از عملکردهای متفاوتی چون either doped fibers، misaligned splices، gap loss و یا reflective principles استفاده نمایند. تضعیف کننده فیبر نوری ثابت خود به دو گروه: In-line و Bulkhead تقسیم می‌شوند:
تضعیف کننده فیبر نوری ثابت in-line همانند یک پچ کورد است که در میان آن تضعیف کننده نوری in-line قرار می‌گیرد.
تضعیف کننده bulkhead همانند کانکتورها است به این صورت که یک طرف آن به شکل نر می‌باشد تا بتواند مستقیم به تجهیزاتی چون آداپتور، پچ پنل و... متصل شود و طرف دیگر آن از نوع مادگی است تا به کابل‌های پچ کورد فیبر نوری اتصال یابد. همچنین اتنیتورهای دیگری وجود دارند که هر دو سوی آن به شکل مادگی می‌باشد و می‌توان از آن به عنوان آداپتور و تضعیف کننده استفاده نمود. کاربرد این نوع Attenuator در شبکه‌های محلی (LAN)، سیستم‌های CATV، مراکز تست فیبر نوری و شبکه‌های مخابراتی می‌باشد.
تضعیف کننده فیبر نوری متغیر (VOA) یک محدوده‌ی قابل تنظیم دارد که می‌تواند مقدار دقیق توان خروجی را با افت‌های مختلف به دست آورد. این نوع از تضعیف کننده‌ها اغلب برای تست و اندازه گیری مورد استفاده قرار می‌گیرد. تضعیف کننده‌های فیبر نوری متغیر هم به دو گروه stepwise variable attenuators و continuously variable attenuators تقسیم می‌شوند.
تضعیف کننده Stepwise (گام به گام) می‌تواند افت سیگنال را در 1dB، 0.5dB، 0.1dB تغییر دهد.
تضعیف کننده continuously (پیوسته) اغلب در محیط‌های کنترل نشده مورد استفاده قرار می‌گیرد چرا که ویژگی‌های سیگنال‌های ورودی و خروجی به طور مداوم به تغییر نیاز دارند. به همین منظور attenuatorsهای پیوسته امکان تنظیم برای اعمال تغییرات مورد نیاز را می‌دهد.
تضعیف کننده‌های فیبرنوری را می‌توان بر روی کابل‌های سینگل مود و مالتی مود قرار داد به همین علت می‌توان آنها را به دو گروه Single mode (تک حالته) و Multimode (مالتی مود) تقسیم نمود. ناگفته نماند که تضعیف کننده‌های فیبر نوری به طور عمده در مسافت‌های طولانی و بر روی کابل‌های سینگل مود مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال تضعیف کننده‌های فیبر نوری سازگار با فیبرهای نور Multimode هم طراحی و تولید شده‌اند.
هنگام انتخاب تضعیف کننده‌ها محدوده تضعیف و طول موج را حتما در نظر بگیرید.
گاهی اوقات سیگنال‌هایی که به گیرنده ارسال می‌شود ممکن است بسیار قوی باشد و بر عناصر دریافت کننده غلبه نماید. قدرت بیش از حد گیرنده‌ها می‌تواند به دلیل عدم تطابق بین فرستنده، گیرنده و یا استفاده از Media converters در مسافت‌های طولانی ایجاد شود.
توان گیرنده به عواملی چون میزان توانی که به فیبر وارد می‌شود و میزان توانی که توسط تضعیف کننده از دست میرود بستگی دارد.
تضعیف کننده‌های فیبر نوری (Fiber Optic Attenuator) یک قطعه در ارتباطات فیبر نوری هستند که برای تنظیم سطح قدرت نور و ایجاد تعادل در سیگنال‌های نوری مورد استفاده قرار می‌گیرند. این تجهیزات می‌توانند در پروسه‌های تست و اندازه‌گیری، ارزیابی دقیق عملکرد شبکه و انجام تنظیمات لازم به‌کار گرفته شوند.
برای انتخاب Attenuator (تضعیف کننده فیبر نوری) مناسب باتوجه به کاربردهایی که دارد می‌بایست عوامل مختلفی را در نظر بگیرید از جمله:
کاربرد تضعیف کننده فیبر نوری چیست؟
تضعیف کننده فیبر نوری اغلب برای جبران سطوح توان نوری متفاوت بین دستگاه‌های متصل به یک شبکه فیبر نوری استفاده می‌شود و یا برای کاهش سطح توان نوری برای جلوگیری از اشکال در سیگنال و یا آسیب به تجهیزات حساس اعمال می‌شود.
مهم‌ترین ویژگی تضعیف کننده فیبر نوری چیست؟
مهم‌ترین ویژگی یک تضعیف کننده فیبر نوری، تضعیف آن در مقابل منحنی طول موج است. تضعیف کننده‌های فیبر نوری باید بر روی تمام طول موج‌های استفاده شده در سیستم فیبر نوری اثر یکسان داشته باشند. به مثال زبر توجه کنید:
یک اتنیتور 3db در 1550nm باید شدت نور را در 1550nm به مقدار 3db و یا تا حد امکان نزدیک به آن کاهش دهد. این امر در سیستم WDM (تقسیم چندگانه طول موج) بسیار حائز اهمیت می‌شود.
چگونه Attenuator فیبر نوری را تمیز و نگهداری کنیم؟
نگهداری و تمیز نمودن منظم Attenuator برای عملکرد بهینه بسیار حیاتی است. برای تمیز کردن تضعیف کننده‌ها می‌توان از دستمال بدون پرز KIMTECH و الکل ایزوپروپانول، تمیز کننده‌های قلمی (Pen Cleaner) و رابط‌های اتنیتور استفاده کنید. دقت کنید از لمس مستقیم قسمت پالیش شده با انگشتان برای جلوگیری از آلودگی‌ها خودداری کنید. علاوه بر این اطمینان حاصل کنید زمانی که از اتنیتورها استفاده نمی‌کنید آنها را در یک محیط تمیز و خشک نگهداری کنید.
عمر مفید اتنیتورهای فیبر نوری چقدر است؟
اتنیتورهای فیبر نوری دستگاه‌های غیرفعال بدون فیبر نوری هستند، که باعث مقاومت بالای آنها می‌شود و دارای عمر مفید طولانی هستند.
تضعیف کننده‌های فیبر نوری (Fiber Optic Attenuator) یک قطعه در ارتباطات فیبر نوری هستند که برای تنظیم سطح قدرت نور و ایجاد تعادل در سیگنال‌های نوری مورد استفاده قرار می‌گیرند. این تجهیزات می‌توانند در پروسه‌های تست و اندازه‌گیری، ارزیابی دقیق عملکرد شبکه و انجام تنظیمات لازم به‌کار گرفته شوند. همچنین با در نظر گرفتن عواملی مانند نوع Polish، نوع کانکتور، نوع کابل فیبر نوری، طول موج، مقدار تضعیف و شرایط محیط کاری می‌توان یک انتخاب مناسب داشته باشید.
